پس از این اظهار نظر، صفحه گوگل پلاس آقای اشمیت تبدیل به محل نزاع افرادی شد که این ایده بلندپروازانه وی را پسندیده اند یا اینکه اصلا اعتقادی به آن ندارند. برای مثال فردی به صورت موجز و کوتاه در پاسخ اشمیت نوشت: «می دانید این ایده چقدر غیرمنطقی است؟ هنوز یک میلیارد نفر از مردم دنیا هستند که به غذا دسترسی ندارند!»

البته با توجه به پروژه های برخی شرکتها برای گسترش اینترنت در نقاط مختلف جهان، ایده آقای اشمیت را چندان هم نباید تخیلی و دور از ذهن دانست. برای مثال گوگل چندی است از پروژه ای به نام «گیک های بدون مرز» یا GEEKS Without Frontiers پشتیبانی می کند و هدف آن خلق تکنولوژی کم هزینه برای بردن اینترنت بیسیم به مکان هایی است که به صورت معمول استفاده از اینترنت با کابل کشی ممکن یا مقرون به صرفه نیست.

یا اینکه سامسونگ در حال کار بر روی پروژه ای برای تبدیل کانتینرهای قدیمی و بدون استفاده به کلاس های درس مجهز به اینترنت است. این کانتینر ها قرار است با انرژی خورشیدی کار کنند. این کلاس های درس ویژه کودکان آفریقایی تولید می شوند و گفته می شود تا سال ۲۰۱۵ در اختیار 2.5 میلیون دانش آموز این قاره قرار خواهند گرفت.

و این تنها دو مورد از پروژه های این چنینی هستند. اگر چه سخت است که باور کنیم تمام مردم دنیا تا سال ۲۰۲۰ به اینترنت دسترسی خواهند داشت، اما شاید بسیاری از آنها آنلاین شوند. نظر شما در این خصوص چیست؟

منبع : نارنجی